پیشاپیش متشکرم

با لباس تمام رسمی این گل های زیبا را تقدیم به شما می کنم که دوستان خوبی بوده اید، هستید و امیدوارم برای آینده هم.

گاهی اوقات آدمها یه تصمیماتی می گیرن که شاید واسه بقیه عجیب و گاهاً غیرمنتظره باشه، اما مطمئنا واسه خودشون دلیل یا دلایل قانع کننده ای هست.

امشب از «آیه» به « خانم رهیاد» تغییر نام خواهم داد، ممنون میشم اگه به همین اسم مورد خطاب قرار بگیرم.

متشکرم 🙂

امید

نشسته ام رو به رویایی سبز، با امیدی شفاف، با انتظاری عمیق، پس تنها نیستم.

ذره ای شک توی وجودم نفوذ نمی کنه، اما ترس هست.

پایان بده همه چیزهای نازیبا را، ترس های مرا هم